ಮಾಯಾಮೃಗ
ಬುದ್ಧ ಹೇಳಿದರು ಆಸೆಯೇ ದುಖಃಕೆ
ಮೂಲ
ಅದ ಅರ್ಥೈಸಲು ಬೇಕಾಯಿತು ಕೆಲ ಕಾಲ
ನನಗೂ ಬೇಡ ನಿರಾಸೆಗಳ ಹೊರುವ
ಭಾರ
ಎಲ್ಲ ಆಸೆಗಳ ತ್ಯಜಿಸಿ ಮಾಡುವೆ
ಮನ ಹಗುರ
ಎಲ್ಲ ಆಸೆಗಳ ಧುತ್ತನೆ ಬಿಟ್ಟು
ಕೂತೆ ಒಮ್ಮೆಲೆ
ಎಲ್ಲವೂ
ಕಳೆದಂತೆ ಮುಖ ಬಾಡಿತು ಒಮ್ಮೆಲೆ
ಸ್ವಲ್ಪ
ದಿನಗಳು ಹಾಗೆ ಕಳೆದೆ ಕಳಾಹೀನನಾಗಿ
ವೈರಾಗ್ಯ
ಮೂಡಿ ಕುಳಿತ ಸನ್ಯಾಸಿಯಂತಾಗಿ
ಆಸೆಗೂ ಗೊತ್ತು ಹೃದಯದಲ್ಲಿನ ಸಂವೇದನೆ
ಅದರ ವಾಸ್ತವ ಮಾಚಬಲ್ಲ ಎಲ್ಲ
ಪ್ರಲೋಭನೆ
ಹೃದಯಕೆ
ಅರ್ಥವಾಗದು ಮೆದುಳಿನ ಭಾಷೆ
ಮತ್ತೆ ಏರುತಿದೆ ಅವಾಸ್ತವಿಕ ಆಸೆಗಳ
ನಶೆ
ಅನುಭವವಿದ್ದರೂ
ಮಾಯಾಮೃಗದ ಬೆನ್ನತ್ತಿದೆ
ಅದು ಮಿಂಚಿಮಾಯವಾದಾಗ ಪರಿತಪಿಸಿದೆ
ತೀರದ ಆಸೆಗಳು ಭಾರವಾಗಿ ಕಾಡಿವೆ
ಜೀವನವ
ಬಿಡದೆ ಮಾಯಾಮೃಗವ ಹಿಡಿಯುವ ಹಂಬಲವ
No comments:
Post a Comment